หน้าแรกสารวัด : สัปดาห์ที่ 7 เทศกาลธรรมดา

19
Feb
หน้าแรกสารวัด 7 เทศกาลธรรมดา

บทอ่านจากหนังสือซามูเอล ฉบับที่หนึ่ง                        1 ซมอ 26:2,7-9,12-13,22-23
เวลานั้น กษัตริย์ซาอูลจึงทรงนำทหารฝีมือดีสามพันคนเดินทางไปยังถิ่นทุรกันดารศิฟทันที เพื่อค้นหาดาวิดในถิ่นทุรกันดารศิฟ
คืนนั้น ดาวิดกับอาบีชัยลอบเข้าไปในค่าย พบว่า กษัตริย์ซาอูลกำลังบรรทมหลับอยู่ในค่าย มีหอกปักอยู่กับพื้นดินใกล้พระเศียร ส่วนอับเนอร์กับบรรดาทหารนอนหลับอยู่โดยรอบ
อาบีชัยกล่าวกับดาวิดว่า “วันนี้พระเจ้าทรงมอบศัตรูของท่านไว้ในมือของท่านแล้ว ขอให้ข้าพเจ้าเอาหอกแทงเขาปักติดดินเถิด ครั้งเดียวก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องแทงซ้ำอีก” แต่ดาวิดห้ามอาบีชัยว่า “อย่าฆ่าเขาเลย เพราะใครที่ทำร้ายผู้รับเจิมขององค์พระผู้เป็นเจ้าแล้วจะไม่มีผิด”
ดาวิดจึงเอาหอกกับเหยือกน้ำที่อยู่ใกล้พระเศียรของกษัตริย์ซาอูล และออกไปพร้อมกับอาบีชัย ไม่มีผู้ใดเห็นหรือรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่มีผู้ใดตื่นขึ้นเลย ทุกคนหลับเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบันดาลให้เขาหลับสนิท
ดาวิดข้ามไปอีกฟากหนึ่งของหุบเขา ไปยืนบนยอดเนินห่างไกลพอสมควรจากค่ายของกษัตริย์ซาอูล ดาวิดทูลตอบว่า “ข้าแต่กษัตริย์ หอกของพระองค์อยู่ที่นี่ ให้คนหนึ่งข้ามมารับเอาคืนไปเถิด ขอให้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตอบแทนแต่ละคนตามความชอบธรรมและความซื่อสัตย์ของเขา วันนี้ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมอบเจ้านายไว้ในมือของข้าพเจ้า แต่ข้าพเจ้าไม่ต้องการทำร้ายผู้รับเจิมขององค์พระผู้เป็นเจ้า

 

บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่หนึ่ง      1 คร 15:45-49
พี่น้อง ดังที่มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า อาดัมมนุษย์คนแรกถูกสร้างขึ้นเป็นสิ่งมีชีวิต อาดัมคนสุดท้ายเป็นจิตซึ่งประทานชีวิต สิ่งที่มาก่อนมิใช่กายที่มีพระจิตเจ้าเป็นชีวิต แต่เป็นกายตามธรรมชาติ ภายหลังจึงเป็นกายที่มีพระจิตเจ้าเป็นชีวิต มนุษย์คนแรกมาจากดิน เป็นมนุษย์ดิน มนุษย์คนที่สองมาจากสวรรค์ มนุษย์ดินคนนั้นเป็นอย่างไร มนุษย์ดินคนอื่นๆ ก็เป็นอย่างนั้น มนุษย์สวรรค์คนนั้นเป็นอย่างไร มนุษย์สวรรค์คนอื่นๆ ก็เป็นอย่างนั้น เราเกิดมามีลักษณะเหมือนมนุษย์ดินฉันใด เราก็จะมีลักษณะเหมือนมนุษย์สวรรค์ฉันนั้น

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                              ลก 6:27-38
เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับประชาชนที่มาฟังพระองค์ว่า “แต่เรากล่าวกับท่านทั้งหลายที่กำลังฟังอยู่ว่า จงรักศัตรู จงทำดีต่อผู้ที่เกลียดชังท่าน จงอวยพรผู้ที่สาปแช่งท่าน จงอธิษฐานภาวนาให้ผู้ที่ทำร้ายท่าน ผู้ใดตบแก้มท่านข้างหนึ่ง จงหันแก้มอีกข้างหนึ่งให้เขาตบด้วย ผู้ใดเอาเสื้อคลุมของท่านไป จงปล่อยให้เขาเอาเสื้อยาวไปด้วย จงให้แก่ทุกคนที่ขอท่าน และอย่าทวงของของท่านคืนจากผู้ที่ได้แย่งไป ท่านอยากให้เขาทำต่อท่านอย่างไร ก็จงทำต่อเขาอย่างนั้นเถิด ถ้าท่านรักเฉพาะผู้ที่รักท่าน ท่านจะเป็นที่พอพระทัยของพระเจ้าได้อย่างไร คนบาปก็ยังรักผู้ที่รักเขาด้วย ถ้าท่านทำดีเฉพาะต่อผู้ที่ทำดีต่อท่าน ท่านจะเป็นที่พอพระทัยของพระเจ้าได้อย่างไร คนบาปก็ยังทำเช่นนั้นด้วย
ถ้าท่านให้ยืมเงินโดยหวังจะได้คืน ท่านจะเป็นที่พอพระทัยพระเจ้าได้อย่างไร คนบาปก็ให้คนบาปด้วยกันยืมโดยหวังจะได้เงินคืนจำนวนเท่ากัน แต่ท่านจงรักศัตรู จงทำดีต่อเขา จงให้ยืมโดยไม่หวังอะไรกลับคืน แล้วบำเหน็จรางวัลของท่านจะใหญ่ยิ่ง ท่านจะเป็นบุตรของพระผู้สูงสุด เพราะพระองค์ทรงพระกรุณาต่อคนอกตัญญูและต่อคนชั่วร้าย
จงเป็นผู้เมตตากรุณาดังที่พระบิดาของท่านทรงพระเมตตากรุณาเถิด อย่าตัดสินเขา แล้วพระเจ้าจะไม่ทรงตัดสินท่าน อย่ากล่าวโทษเขา แล้วพระเจ้าจะไม่ทรงกล่าวโทษท่าน จงให้อภัยเขา แล้วพระเจ้าจะทรงให้อภัยท่าน จงให้ แล้วพระเจ้าจะประทานแก่ท่าน ท่านจะได้รับเต็มสัดเต็มทะนานอัดแน่นจนล้น เพราะว่าท่านใช้ทะนานใดตวงให้เขา พระเจ้าก็จะทรงใช้ทะนานนั้นตวงตอบแทนให้ท่านด้วย”